ไดอารี่

ตื่นมากับอาการปวดฝ่าเท้า

ช่วงนี้อากาศเริ่มเย็นขึ้นหน่อยแล้วทำเอาช่วงเช้าก็ไม่ค่อยอยากตื่นเสียเท่าไหร่

คนเราพออายุมากขึ้นสังขารก็เริ่มจะไม่ไหว ยิ่งถ้าสมัยเรียนใช้ร่างกายแบบหนักหน่วงด้วยแล้วยิ่งแล้วใหญ่เลย

สังเกตจากพอเข้าสู่ช่วงกลางของเลขสอง หลายคนก็เริ่มเข้าสู่วงการปวดเมื่อยตามร่างกาย เช่น ปวดคอบ้าง ปวดใหล่บ้าง ปวดหลังบ้างเป็นต้น

ซึ่งเราก็เป็นอีกคนที่หนีไปจากอาการเหล่านี้ไม่พ้น (ฮา)

แต่อาการที่เราเจอบ่อยสุดคืออาการปวดฝ่าเท้า

ยิ่งช่วงที่อากาศเริ่มเย็นยิ่งเป็นบ่อยมาก ๆ ๆ ๆ ๆ

คือมันอาจดูเหมือนไม่มีอะไรมาก แต่ลองคิดดูว่าวันนึงถ้าเราตื่นมาพร้อมกับอาการปวดบริเวณตั้งแต่ข้อเท้าลงไป มันจะส่งผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตตามปกติของเราอย่างมาก

เพราะแค่จะลงน้ำหนักลงไปที่ฝ่าเท้าแต่ละข้างก็รู้สึกทรมานแล้วยิ่งช่วงที่เพิ่งตื่นไหม่ ๆ การเดินแต่ละก้าวเราต้องเผชิญกับความทรมานอย่างสุดซึ้ง ( T _ T )

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะปีนี้หน้าหนาวมาเร็วและอากาศเย็นกว่าปีก่อน ๆ หรือเปล่า

หรือเป็นเพราะเราปล่อนตัวเองไม่ค่อยได้ออกกำลังกายกับคุมอาหารตั้งแต่ช่วงโควิดกันแน่ อาการปวดฝ่าเท้ามันเลยกลับมาอีกครั้ง

และเมื่อเราเริ่มต้นวันด้วยความทรมาน วันนั้นทั้งวันก็กลายเป็นวันที่แย่สำหรับเรา

little-pig 2020.11.13

สงสัยเราคงต้องเริ่มกลับมาเข้มงวดกับตัวเองอีกครั้งก่อนที่มันจะกลับมาแบบเรื้อรัง

จริง ๆ ที่เขียนบล็อกนี้ก็ไม่ใช่อะไร เมื่อเช้าเราตื่นมาเจอกับอาการปวดฝ่าเท้าอีกแล้ว และมันทรมานมากกว่าจะเดินออกจากห้องนอนมาทำธุระอย่างอื่นได้

เราก็เลยตัดสินใจมาเขียนบล็อกไว้เบ็นการบันทึกเรื่องราวและคอยเตือนความจำตัวเองว่าต้องกลับมาดูแลตัวเองให้ดีเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ก่อนที่มันจะสายเกินแก้