มันคงเป็นความรัก ที่ทำให้ตัวฉัน ยังยืนอยู่ตรงนี้
มันคงเป็นความรัก ที่ทำให้ใจฉัน ไม่ยอมหยุดเสียที ♪
มันคงเป็นความรัก / แสตมป์ อภิวัชร์
เอาจริงๆ ผมตั้งใจจะเขียนบล็อกนี้มาซักพักแล้ว แต่สุดท้ายก็ลังเลในหลายๆเรื่องเพราะเราเองก็ยังไม่แน่ใจตัวเองเหมือนกันว่าความรู้สึกของเราตอนนี้คืออะไรกันแน่
เรื่องของเรื่องคือในช่วง 1-2 เดือนมานี้เราฝันถึงคน ๆ เดิมบ่อย ๆ อีกทั้งชื่อของเราก็วนเวียนอยู่ในห้วงความคิดของเรามาซักพักแล้ว
มันเป็นไปได้เหรอที่เราจะไม่สามารถหยุดคิดเกี่ยวกับคน ๆ หนึ่งที่เราเคยได้ยินแต่เสียงและไม่แม้แต่จะเคยเห็นหน้า เราถึงกลับไม่มั่นใจด้วยซ้ำว่าเขาหน้าตาเป็นยังไง สวยหรือเปล่า น่ารักมากมั้ย แต่น้ำเสียงและอุปนิสัยของเราทำให้เรารู้สึกสนใจในตัวผู้หญิงคนนี้มากขึ้น และมากขึ้น
จะบอกว่าเราไม่เคยเห็นหน้าค่าตาของคน ๆ นี้เลยก็คงพูดได้ไม่เต็มปากนัก เพราะเราเองก็เคยเห็นรูปของเขาผ่าน ๆ บน social media ที่เรามีร่วมกันแต่ถึงกระนั้นก็ไม่เคยได้เจอตัวเป็น ๆ หรือเปิดกล้องคุยกันเลย อีกทั้งเรายังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาโสดหรือเปล่าด้วยซ้ำแต่ทั้ง ๆ ที่เป็นแบบนั้น ผู้หญิงคนนี้กลับเข้ามามีอิทธิพลกับห้องความคิดของเราเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เกริ่นก่อนว่าเรารู้จักกับคน ๆ มาซักพักแล้วซึ่งมันอาจจะไม่ใช่ระยะเวลานานมากนักแต่ก็ไม่ใช่ช่วงเวลาสั้นๆเพียงแค่ 2-3 เดือนแน่นอน ซึ่งในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมาความรู้สึกแปลก ๆ เหล่านี้มักเกิดขึ้นเป็นระยะ แต่เพียงไม่นานมันก็หายไปและกลับเข้าสู้สภาวะปกติ หากแต่ในช่วงไม่นานมานี้ สิ่งเหล่านี้มันเริ่มเด่นชัดมากขึ้นเรื่อย ๆ จนเรารู้สึกว่าจำเป็นที่จะต้องมานั่งทบทวนมันอย่างจริง ๆ จัง ๆ
การที่เรารู้สึกกระวนกระวายใจทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องของเขา หรือกระทั่งตอนที่เห็นเข้าทำตัวสนิดสนมกับคนอื่นเราก็พาลคิดไปว่าพวกเขาคบกันอยู่หรือเปล่าในทุก ๆ ครั้ง แบบนี้สามารถเรียกว่าเรากำลังตกหลุมรักอยู่ได้หรือเปล่านะ
เอาจริง ๆ เราก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ เพราะครั้งสุดท้ายที่เราพูดได้อย่างเต็มปากว่าเรารักคน ๆ หนึ่งมันก็ผ่านมานานหลายปีมากแล้ว จนตอนนี้เราค่อนข้างมั่นใจว่าเรากลายเป็นคนที่ไม่ประสีประสาด้านนี้ และอาจจะไม่รู้วิธีการแสดงออกที่ถูกต้องประหนึ่งมือใหม่ที่ทำอะไรไม่ค่อยถูกเมื่อเจอกับสถาการณ์แบบนี้ก็ว่าได้
เราควรทำยังไงดีนะ ?
บันทึกเมื่อ วันที่ 16 เดือน 8 ปีเรวะที่ 6 ณ ร้านกาแฟ โคเมดะ สาขาชินจูกุ
