ไดอารี่

เข้าโรงหนังครั้งแรกในรอบหลายเดือนกับ YOUR EYE TELL

เมื่อหลายสัปดาห์ก่อนเราได้มีโอกาสไปดูหนังเรื่อง Your eye tell ในโรงมา หลังจากที่ห่างหายจากโรงหนังไปหลายเดือน

เรื่องของเรื่องมันเกิดจากการที่อยู่ดี ๆ เราก็รู้สึกอยากจะดูหนังในโรงขึ้นมา เพราะตั้งแต่ COVID-19 แพร่ระบาดเป็นวงกว้างเราก็ไม่กล้าเข้าโรงหนังอีกเลย และสุดท้ายก็จบลงที่เราไปสมัครสมาชิกเว็บไซต์ดูหนังออนไลน์ชื่อดังอย่าง Netflix เสียได้

คราวนี้เมื่อสถานการณ์เริ่มคลี่คลายลง มาตรการณ์ก็เริ่มปลดล็อกออกมาบางส่วน และโรงหนังก็กลับมาเปิดทำการตามปกติ

เราเลยตัดสินใจที่จะกลับมาดูหนังในโรงอีกครั้งด้วยความโหยหาบรรยากาศการนั่งดูหนังในโรง โหยหารสชาติของป็อปคอร์นที่พอซื้อมาทำเองก็ให้ความรู้สึกว่าไม่อร่อยเท่า หรือแม้แต่ระบบเสียงที่ทำให้เรารู้สึกมีอารมณ์ร่วมทุกครั้งที่ดู

และในครั้งนี้เราเลือกที่จะดูเรื่อง Your eye tell「きみの瞳が問いかけている」ซึ่งชื่อเรื่องนี้ก็มีที่มาจากบทประพันธ์ท่อนหนึ่งในวรรณกรรมอมตะนิรันดร์กาลของเชคสเปียร์อย่างโรมิโอกับจูเลียตท่อนที่ว่า「彼女の目が問いかけている。僕は答えなければ。」อืม… เราควรจะแปลท่อนนี้เป็นไทยว่ายังไงดีนะ หาคำเหมาะ ๆ ยากจัง (ฮา) เอาล่ะหลังจากที่เราไปค้นคว้ามาซักพักก็ได้ไปเจอฉบับภาษาอังกฤษของบทประพันธ์นี้มา ซึ่งบทนี้จะอยู่ใน Act 2 Scene 2 ของโรมิโอกับจูเลียต “Her eyes are saying something. I will answer them.” พอเป็นภาษาอังกฤษ ทีนี้เราก็คงไม่มีความจำเป้นต้องแปลเป็นไทยอีกต่อไป เย้​ !

https://www.youtube.com/watch?v=jNTuynD4cjo

ซึ่งเนื้อเรื่องจะเป็นการเล่าเรื่องระหว่างหญิงสาวนาม คาชิวากิ อาคาริ ที่ประสพอุบัติเหตุจนสูญเสียการมองเห็นไป กับเด็กหนุ่มนาม แอนโทนีโอ ชิโนซากิ รุย อดีตนักมวยที่แบกรับความรู้สึกผิดบาปต่อบางสิ่งที่ตัวเองได้เคยกระทำมาในอดีตจนหมดไฟในการดำเนินชีวิต ทว่าการได้มาเจอกับอาคาริทำให้รุยได้มองเห็นความหมายของการมีชีวิตอยู่อีกครั้ง

ความสัมพันธ์ที่เริ่มจากการพบกันโดยบังเอิญ ณ ป้อมยามของลานจอดรถในบริษัทแห่งหนึ่ง จนทั้งคู่เริ่มผูกพันธ์และพัฒนาความสัมพันธ์มากขึ้นและต่างเข้ามามีความหมายในชีวิตของกันและกัน

เอาล่ะคงหยุดการเล่าเรื่องไว้แต่เพียงเท่านี้ก่อนละกันขืนเล่ามากไปจะเป็นการไปสปอยเนื้อเรื่องเสียเปล่า ๆ เอาเป็นว่าถ้าใครกำลังหาหนังดูในช่วงนี้เราขอแนะนำให้ลองหาโอกาสไปดูหนังเรื่องนี้ก็แล้วกัน สำหรับเรา เราคิดว่ามันเป็นหนังที่ดีมาก ๆ เรื่องหนึ่งเลย